Praca zdalna a rozliczenia podatkowe

Ostatnia nowelizacja ustawy o COVID doprecyzowała zasady wykonywania pracy poza miejscem jej stałego wykonywania. Wywiera to pewne skutki w sposobie opodatkowania. MARCIN SZYMANKIEWICZ

Od 8 marca 2020 r., w celu przeciwdziałania Covid-19 pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania. Rozwiązanie ustawy o Covid-19 obowiązujące od 8 marca do 23 czerwca 2020 r. stanowiło jedynie, że pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania, czyli pracy zdalnej. Ustawa o Covid nie precyzowała praw i obowiązków stron związanych z wykonywanie pracy zdalnej, nie odsyłała także do odpowiedniego stosowania przepisów o telepracy zawartych w przepisach art. 675 – art. 6717 Kodeksu pracy.

Doprecyzowanie przypisów

Dodane z 24 czerwca 2020 r. tzw. tarczą 4.0 przepisy art. 3 ust. 3 – ust. 8 ustawy o Covid-19 doprecyzowują wykonania pracy zdalnej.

Wykonywanie pracy zdalnej może zostać polecone, jeżeli pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy i pozwala na to rodzaj pracy. W szczególności praca zdalna może być wykonywana przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych (art. 3 ust. 3 ustawy o Covid-19).

UWAGA!

Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz...