Kino Kafka przedstawia!

źródło: Franz Kafka, Max Brod Archive in The National Library of Israel

Pocztówka z widokiem praskiej siedziby Assicurazioni Generali, jedna z trzech wysłanych przez Kafkę do Maxa i Ottona Brodów, 20 października 1910 roku

źródło: materiały prasowe

ŁUKASZ MUSIAŁ Fragmenty posłowia do książki Hannsa Zischlera „Kafka idzie do kina" w przekładzie Małgorzaty Łukasiewicz, wydanej przez Wydawnictwo Ossolineum.

{ 1 }

Tę historię znamy bardzo dobrze: w nocy z 22 na 23 września 1912 roku Franz Kafka napisał jednym pociągnięciem pióra opowiadanie „Wyrok", przełomowe dla swojej twórczości. Dramatyczna historia Georga Bendemanna – młodego człowieka sukcesu, który w ciągu kilkunastu minut rozmowy z pozornie stetryczałym ojcem dostrzega fałsz całego swojego dotychczasowego życia, po czym, usłyszawszy od ojca wyrok śmierci, rzuca się z mostu i ginie – słusznie uchodzi za jeden z najważniejszych tekstów literatury nowoczesnej.

Nie był to, rzecz jasna, pierwszy utwór prawie nieznanego wtedy jeszcze pisarza, lecz tamtej właśnie nocy narodziło się, od razu przybierając formę niemal doskonałą, legendarne imaginarium Kafkowskie, które w dwudziestym wieku podbije wyobraźnię milionów czytelników na całym świecie. Ono też uczyni z Kafki bodaj najsłynniejszego pisarza ostatnich stu lat. [...]

Siła wyrazu tej krótkiej, a przecież wyjątkowo dynamicznej, opowieści jest niemal hipnotyczna. Tylko gdzie dokładnie szukać źródeł owej siły, obecnej także w późniejszych utworach, jak „Przemiana", „Kolonia karna", „Lekarz wiejski", „Proces", „Zamek", w drobnych prozach czy w wielu literacko wybornych fragmentach zapisków dziennikowych i korespondencji listownej? Jak zwykle w przypadku pisarzy...