Przegrywali zawsze ci, z którymi byłem

źródło: EAST NEWS

Stanisław Cat-Mackiewicz na kiermaszu książki, maj 1961

źródło: materiały prasowe

Stanisław Cat-Mackiewicz Dotknęło mnie niesłychanie Twoje niemądre twierdzenie, że to ja robię z legalizmu k... [w oryginale niewykropkowane – red.]. Wydaje mi się, że ja jeden z emigracji nie sprzedaję się nikomu i nie wynajmuję.

Stanisław Cat-Mackiewicz (1896–1966) – wybitny polski publicysta XX wieku, a zarazem niespełniony polityk ­­­– poprowadził od czerwca 1954 do sierpnia 1955 w Londynie emigracyjny Rząd RP. Ten monarchista, apologeta Wilna, Kresów i szlachty litewskiej, arystokracji herbowej z Radziwiłłami na czele, zwolennik przewrotu majowego, miłośnik Piłsudskiego, a przeciwnik faszyzujących sanacji i endecji – uznał, że w ten sposób może przydać się zniewolonemu przez komunistów krajowi. Podejmował ostatnią próbę obrony politycznego sensu polskiej emigracji.

Po przyjeździe w roku 1956 do Peerelu Cat pisał: „Na emigracji jest upiorzysko i ja byłem upiorem razem z upiorami, teraz przyjechałem do ludzi żywych, ale sam zostałem upiorem, zjawiskiem z tamtego świata". Wizja tutejszych „żywych ludzi" miała w nim niebawem podupaść, jednak potępienia emigracji politycznej powtarzał stale.

Korespondencja premiera jest składową dwóch jego korespondencyjnych dekad – londyńskiej (1946–1956) i warszawskiej (1956–1966). Całość wydana zostaje właśnie przez KARTĘ jako „Odsłony Cata. Stanisław Mackiewicz w listach". Cata-Mackiewicza przedstawiamy listami pisanymi wówczas przez niego do różnych osób, przechowywanymi głównie w archiwach Ośrodka KARTA (przekazał wnuk, Piotr Niemczyk), Emigracji w Toruniu i Instytutu Literackiego w Paryżu.

Książka stanowi...