Nasiona, które zesłał sam diabeł

źródło: materiały prasowe

Fragment sceny „Kuszenie św. Antoniego” z ołtarza z Isenheim (Francja) stworzonego przez Matthiasa Grünewalda w latach 1506–1515

źródło: Domena Publiczna

Kobiety zatrute sporyszem zachowywały się jak opętane: bełkotały, snuły erotyczne opowieści, a ich ciałami wstrząsały konwulsje

Być może te niewielkie czarno-fioletowe ziarna mogły wywołać w średniowieczu epidemię opętań.Dziś naukowcy nie mają jednak żadnych wątpliwości, że są winne chorobie, na którą zmarły dziesiątki tysięcy ludzi.

W 1633 r. umiera opętana Zofia Tomicka z Tylic. Jej koleje losu i kontakty z diabłem usiłują wyjaśnić osobiści spowiednicy. Nie potrafią zrozumieć, jak to możliwe, że kobieta jest jednocześnie opętana i pobożna. Szatan przemawiający jej ustami namawia do pokuty, wypowiada się z szacunkiem o ludziach i księżach, ale wypędzić się nie daje.

Historię jej życia spisał jezuita, ojciec Stanisław Brzechwa, w książce „Wizerunk dziwney cierpliwosci to iest Historia życia dziwnie cierpliwego w ciężkich nawiedzeniach Pańskich Iey Mosci Paniey P. Zofiey z Tylic Tomickiey..." i opublikował w 1634 r. Pierwszego opętania Tomicka doznała w 1621 roku, kiedy jej mąż brał udział w wyprawie chocimskiej. Kobieta mieszkała wówczas w Bąkowie na Kociewiu. Od razu uznano, że Zofia Tomicka została opętana i rozpoczęto bezskuteczne egzorcyzmy. Stanisław Brzechwa relacjonował: „Łamał ją tedy nieprzyjaciel różnym sposobem i kości w niej prawie gruchotał. (...) Zadawał jej tam srogie wzdymanie, członków wyciągania, miotania wnętrzności. (...) Raz ogniem, drugi raz srogim zimnem ją trapił". Dolegliwości i towarzyszące objawom halucynacje skończyły się wraz z najazdem Turków.

Nawrót opętania nastąpił latem 1626 roku. Wówczas wojska Karola Gustawa wylądowały w Prusach,...