Praca zdalna z kraju trzeciego czasem z podwójnymi składkami

Konsekwencje ubezpieczeniowe związane z wykonywaniem pracy zdalnej z kraju pozaunijnego zależą od tego, czy pracownik wykonuje obowiązki w państwie, z którym Polska podpisała umowę bilateralną w tym zakresie.

W poprzednim artykule (zob. Rz z 18 listopada 2021 r. „Pracę zdalną z zagranicy trzeba rozliczać jak delegowanie") opisaliśmy konsekwencje pracy zdalnej świadczonej w innym kraju UE, EOG, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii w kontekście obowiązku ubezpieczeń i opodatkowania. Czy coś się zmieni, gdy taka praca będzie wykonywana w innym kraju?

Międzynarodowe porozumienia

Odpowiedź zależy od tego, czy Polska zawarła z danym państwem bilateralną umowę o zabezpieczeniu społecznym. Obecnie obowiązują umowy z:

- 16 stycznia 1958 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii o ubezpieczeniu społecznym – w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny, Serbii i Czarnogóry,

- 6 kwietnia 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Macedonii o zabezpieczeniu społecznym,

- 2 kwietnia 2008 r. o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą,

- 25 lutego 2009 r. o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Korei,

- 7 października 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią o zabezpieczeniu społecznym,

- 18 maja 2012 r. między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o zabezpieczeniu społecznym,

- 9 września 2013 r. między Rzecząpospolitą Polską a Mołdawią o zabezpieczeniu społecznym,

- 2 kwietnia 2008 r. o zabezpieczeniu społecznym między...