Chwała rurmistrzom

Portal PAP Nauka w Polsce zamieścił artykuł zatytułowany „Historia wody, czyli jak pozyskiwano najcenniejszy dla człowieka płyn". Daje on przegląd myśli technicznej wprzęgniętej w przeciwdziałanie deficytowi wody.

Oczywiście akwedukty były majstersztykiem starożytnej hydrauliki. Antyczny Rzym, liczący 1 mln mieszkańców, zaopatrywało 11 akweduktów o łącznej długości 420 km, z czego tylko 47 km przebiegało nad powierzchnią ziemi. Ten wynalazek nie przepadł wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego – przejęła go średniowieczna Europa, także Polska. Na przykład Kopernik urządzał wodociągi w Grudziądzu, a rurmistrz Wacław Morawa – w Wiślicy; w XV-wiecznym Krakowie był już osobny urzędnik rurmagister. „Wodociąg, czyli rurmus zamkowy na Wawelu znajdował się r. 1577 pod Kurzą Stopą, a rurmistrzem zamkowym był Lorenc. Gdy w roku 1655 Szwedzi popalili rurmusy krakowskie i wody wielki był brak, zaczęto wtedy robić studnie po domach i wodociągów już nie odbudowano" (Zygmunt Gloger, „Encyklopedia staropolska").

Niczego nie ujmując rzymskiej myśli hydraulicznej oraz jej spadkobiercom...