Korzystanie ze znaku towarowego z podatkiem u źródła

Kwota uiszczona przez spółkę za prawo do znaku towarowego jest opłatą licencyjną, od której należy pobrać zryczałtowany podatek i wpłacić go do urzędu skarbowego.

W ciągu ostatnich lat można zaobserwować coraz większą świadomość polskich podatników co do konieczności odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego, czyli tzw. podatku u źródła. Wielość wydawanych interpretacji indywidualnych świadczy jednak o tym, że nie wszystkie zagadnienia dotyczące stosowania przepisów dotyczących poboru tego podatku zostały dostatecznie wyjaśnione. Co istotne, wydany przez Ministerstwo Finansów projekt objaśnień z 19 czerwca 2019 r., który do dnia dzisiejszego nie został opublikowany w finalnej i wiążącej wersji, również nie porusza wszystkich istotnych dla podatników kwestii.

Płatnik pobierze 20 proc.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów, m.in. z praw do znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, ustala się w wysokości 20 proc. przychodów.

Nadal wielu podatników nie zdaje sobie jednak sprawy, że nabycie towaru wraz z prawem do znaku towarowego danego produktu może wywoływać obowiązek poboru podatku u źródła. W praktyce często spotyka się podejście, że skoro kwota za daną usługę nie została wydzielona w umowie zawartej między dostawcą towaru (właścicielem znaku...