Próba poskromienia sztucznej inteligencji

Minimalizowanie ryzyka związanego z rozwojem sztucznej inteligencji, nie obciążając przy tym nadmiernie podmiotów pracujących nad jej rozwojem, to główne założenia projektu unijnego rozporządzenia.

W ostatnich latach jesteśmy świadkami intensywnego rozwoju projektów z zakresu sztucznej inteligencji. Systemy sztucznej inteligencji stają się coraz bardziej doskonałe, a ich dynamiczny rozwój wzmaga apetyt społeczeństwa na korzyści, które mogą za sobą nieść. Już teraz sztuczna inteligencja wykorzystywana jest w wielu aspektach życia, jak choćby m. in. do tłumaczenia tekstów, rozpoznawania obrazów czy mowy, oceny zdolności kredytowej. W ostatnich miesiącach wśród ekspertów prawa własności intelektualnej toczyła się dyskusja, czy sztuczna inteligencja może być wynalazcą. Nie była to dyskusja czysto akademicka, a stanowiła pokłosie realnej sprawy toczącej się przed organami patentowymi m. in. w RPA i Australii.

Europa na miarę ery cyfrowej

Sztuczna inteligencja jest coraz powszechniej obecna w naszym życiu, a jej wpływ na gospodarkę jest coraz większy, zrozumiałe są więc oczekiwania społeczne co do przyszłych jej zastosowań. Jednakże, z coraz większymi oczekiwaniami, wiążą się również obawy. Skoro bowiem sztuczna inteligencja już dziś w wielu aspektach potrafi naśladować człowieka, pojawia się pytanie, co będzie potrafiła robić w przyszłości i jakie będą tego konsekwencje dla ludzkości. Obawy części społeczeństwa są tym większe, że regulacje prawne nie nadążają za dynamicznie zmieniającym się otoczeniem technologicznym.

Próbę...