Ukraina od kuchni

źródło: materiały prasowe

Ukraińcy marzą o wpisaniu barszczu na listę ich niematerialnej spuścizny w UNESCO, ale proces jest zawiły i długotrwały.

Jedna z moich lwowskich koleżanek podzieliła się kiedyś refleksją, która zapadła mi w pamięć: „Jedzenie, proces jego przygotowania i wszystko, co związane jest ze stołem – to nasz ogólnoukraiński język miłości, jeden z niewielu tematów, których się nie boimy, który kojarzy się z bezpieczeństwem i przyjemnością" – napisała. Rzeczywiście, temat kuchni to coś, co Ukraińcy lubią, w czym mają doświadczenie i o czym rozmawiają bez kompleksów.

Pomniki kluski, pieroga i ogórka kiszonego

Długo sądziłam, że ukraińska kuchnia nie jest specjalnie ciekawa ani oryginalna. To oczywiście było jeszcze przed tym, zanim poznałam smak kiszonych arbuzów, barszczu rybnego i chłodnika na kwasie chlebowym.

Kuchnia na zachodzie Ukrainy niewiele różni się od tej na wschodzie Polski. Duży udział mają tu potrawy mączne, z ziemniaków i kapusty: pierogi, gołąbki, zrazy ziemniaczane, placki – to nasze wspólne dziedzictwo. Kuchnia ukraińska wchłonęła także niektóre potrawy mniejszości narodowych. Jeśli we Lwowie chcą kogoś zaskoczyć „regionalnym daniem", wtedy podają nieznany w innych regionach kraju żurek lub bigos. Do tego w ostatnim półwieczu doszły potrawy, które mają egzotyczny rodowód, ale zyskały popularność w czasach ZSRR, jak kaukaskie czebureki (placki z...