ZUS musi dobrze uzasadnić podważenie wysokości pensji

Ocena organu rentowego, czy wynagrodzenie pracownika jest godziwe, nie może ograniczyć się do analizy siatki wynagrodzeń u pracodawcy czy statystyk. Powinna się ona opierać na obiektywnych wzorcach.

Taki wniosek płynie z wyroku Sądu Najwyższego z 4 marca 2021 r. (II USKP 24/21). Sąd Najwyższy potwierdził w nim uprawnienie ZUS do weryfikacji wynagrodzenia pracownika stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zaznaczając jednak, że ocena nie może zapadać automatycznie.

Główna księgowa z płacą minimalną

Spór rozpoczął się w 2014 r. wskutek wydania przez ZUS decyzji ustalającej pracownicy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w kwocie minimalnego wynagrodzenia za pracę, tzn. ponad ośmiokrotnie niższej niż wynikająca z zawartej przez pracownicę umowy o pracę.

W maju 2013 r. pracownica zawarła z pracodawcą umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku samodzielnej księgowej w wymiarze 1/4 etatu. Na tej podstawie otrzymywała wynagrodzenie miesięczne w wysokości 400 zł brutto. W lipcu 2014 r. podpisała aneks do obowiązującej umowy o pracę, na podstawie którego strony zmieniły wymiar czasu pracy z 1/4 etatu na pełny etat oraz wysokość wynagrodzenia z 400 zł na 14 000 zł brutto. Na podstawie umowy o pracę do obowiązków pracownicy należało m.in. wystawianie faktur sprzedaży, koordynacja w sprawie przyznania dotacji unijnej, kontakt z głównymi klientami, sporządzanie dokumentacji i sprawozdań finansowych oraz pism do urzędów.

W trakcie trwania zatrudnienia pracownica miała problemy...