Promień radości

Nie ma wielu tenisistek, które mogą dziś nadążyć za Igą Świątek, ale Ons Jabeur zasługuje na to, by docenić jej awans, talent i życzliwość dla świata.

W Tunezji mówią na nią „Królowa uśmiechu” albo „Promień radości”. Taka postać dziś wydaje się w jej ojczyźnie wyjątkowo potrzebna, wobec braku powodów do jakiejkolwiek innej satysfakcji: koronawirus i kryzys gospodarczy doprowadziły kraj do politycznego impasu, a obywateli do rozpaczy.

Ons Jabeur to muzułmanka, która godzi ramadan z wyczynowym sportem i naprawdę uśmiecha się do całego świata poza chwilami walki na korcie. I nieoczekiwany wzór dla wielu dziewczyn, którym do głowy by nie przyszło, że można w niebogatym kraju północnej Afryki przebyć tak wyjątkową drogę.

Ons Jabeur (po arabsku Uns Dżabir) często potwierdza, że jej wspinaczka na tenisowe szczyty to świetny wzór dla arabskich dziewczyn, które – patrząc na jej zwycięstwa – mogą uwierzyć w siebie. – Czuję się także ambasadorką Afryki i mego kraju – powtarza niemal w każdej rozmowie.

Czas hartowania

Trzy lata temu, gdy po raz pierwszy dotarła w Melbourne do ćwierćfinału turnieju Wielkiego Szlema, opowiadała, że „jest w stu procentach produktem Tunezji”. Ale tak naprawdę jej kariera ma także francuski i belgijski szlif, choć od trzeciego do 17. roku życia trenowała niemal wyłącznie na kortach tunezyjskich.

Początek dała mama Samira, która lubiła grać w tenisa,...