Przestępstwo korupcji wyborczej

Obietnica korzyści za głosowanie w określony sposób różni się od deklaracji wyborczej.

Władze pochodzące z mandatu narodu, czyli wybierane w wyborach powszechnych, tajnych, równych i bezpośrednich, są jednym z fundamentów demokratycznego państwa prawa. Wybory zaś wynikają z zasady suwerenności narodu i jako takie są podstawową formą weryfikacji działań rządzących dokonywanej przez rządzonych.

Przez pojęcie wyborów rozumie się zespół różnorodnych działań i czynności mających na celu powołanie odpowiednich kandydatów do określonych funkcji. Bezpieczny system wyborczy nie jest dany raz na zawsze. Jako rzeczywista i cenna wartość demokratycznego państwa prawnego wymaga instytucjonalnego zabezpieczenia i utrwalenia na przyszłość. Niebagatelna rola przypada prawu karnemu materialnemu.

Mając na uwadze rangę problemu, ustawodawca w rozdziale XXXI kodeksu karnego zgrupował przepisy, które penalizują nielegalne działania wymierzone przeciwko wyborom i referendum. Wśród nich odnajdujemy normę prawną chroniącą tzw. obiektywną szczerość głosowania zakodowaną przez ustawodawcę w przepisie art. 250a k.k., który kryminalizuje zjawisko korupcji wyborczej.

Dekret Naczelnika Państwa

Już Dekret Naczelnika Państwa z 8 stycznia 1919 r. o postanowieniach karnych za przeciwdziałanie wyborom do Sejmu i wykonywaniu obowiązków poselskich penalizował korupcję wyborczą. Art. 3 dekretu stanowił, że „winny nakłonienia wyborcy za pomocą...