orzecznictwo

Jak przybliżył Trybunał Konstytucyjny w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. DzU z 2022 r., poz. 572 z późn. zm., dalej jako u.o.z.), podkreśla się, że zwierzę jako istota żyjąca i zdolna do odczuwania cierpienia nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę, a w konsekwencji ustawa nakazuje humanitarne traktowanie każdego zwierzęcia, czyli traktowanie uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę. Na gruncie polskiego ustawodawstwa zakazane jest znęcanie się nad zwierzętami, zaś u.o.z. rozumie przez to zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania zwierzętom bólu lub cierpień, z kolei naruszenie szeregu regulacji u.o.z. zagrożone jest sankcjami karnymi (wyrok TK z 10 grudnia 2014 r., K 52/13, orzecznictwo TK dostępne pod adresem https://ipo.trybunal.gov.pl/ipo/Szukaj?cid=1).

Odnotować jednak wymaga, że Trybunał Konstytucyjny w powołanym orzeczeniu, a dotyczącym uboju rytualnego, z jednej strony stwierdził, że wolność religii nie ma charakteru absolutnego, a z drugiej – co obecnie może co najmniej jawić się jako dalece dyskusyjne – argumentował, że społeczeństwo polskie przywiązuje dużą wagę do religii i wolności jej uzewnętrzniania, a także uznał za przekonujące to, iż wolność religii jest nie tylko gwarantowana konstytucyjnie i konwencyjnie, ale jest też jedną z podstawowych wartości moralnych w polskim społeczeństwie. Trybunał wywiódł...