Czy wiemy, ilu nas jest

autor zdjęcia: datawise

źródło: Rzeczpospolita

Potrzeba reformy sposobu pomiaru liczebności i struktury populacji – pisze socjolog.

Liczba ludności”, „populacja”, „liczba mieszkańców” to pojęcia, z jakimi stykamy się na co dzień w publicznych dyskusjach. Przyjmujemy za wiarygodne liczby ogłaszane przez urzędy statystyczne i umieszczane w podręcznikach.

Dwa lata po zakończeniu ostatniego Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2021 (NSP) znamy dwie wielkości populacji Polski opublikowane przez Główny Urząd Statystyczny: 37 mln (rezydenci) i 38 mln (ludność według definicji krajowej). Pierwsza liczba – według definicji – obejmuje osoby mieszkające w Polsce przez minimum rok. Nie jest jednak jasne, w jakiej mierze udało się służbom statystycznym dotrzeć do imigrantów oraz ustalić, jak długo przebywają w Polsce.

Druga z podanych wielkości jest ważniejsza, gdyż (poprzez zakorzenienie w prawodawstwie) wpływa bezpośrednio na realizację krajowych polityk publicznych. Co kluczowe, podczas obliczania liczby ludności według definicji krajowej z mocy definicji pomija się znaczną część migracji. Pomiędzy spisami natomiast (przez dekadę!) ta kluczowa miara zliczająca...