Dobry klimat i otoczenie wiąże się z opłatą

W przypadku opłaty miejscowej ustawa wiąże kompetencję rady gminy do wprowadzenia opłaty z zapewnieniem przez jednostkę samorządu terytorialnego minimalnych standardów klimatycznych i krajobrazowych.

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w prawie podatkowym wyraźnie rozróżnia się podatek od opłaty, a jednym z podstawowych kryteriów, na podstawie których dokonuje się tej dystynkcji, jest ekwiwalentność.

Obowiązek uiszczenia podatku przez podmiot podległy władztwu publicznemu nie rodzi po drugiej stronie stosunku administracyjnoprawnego obowiązku spełnienia świadczenia wzajemnego, natomiast opłatę cechuje ekwiwalentny charakter, uiszczający tę daninę podmiot ma prawo żądać spełnienia wobec niego w zamian za opłatę określonego świadczenia.

Z tego właśnie względu w przypadku opłaty miejscowej ustawa wiąże kompetencję rady gminy do wprowadzenia opłaty z zapewnieniem przez jednostkę samorządu terytorialnego minimalnych standardów klimatycznych i krajobrazowych, co wykazane musi zostać przez organ stanowiący gminy (z odwołaniem się do: P. Borszowski, K. Stelmaszczyk, Podatki i opłaty lokalne. Podatek rolny. Podatek leśny. Komentarz, WK, 2016).

Podmioty podległe władzy fiskalnej zyskują dzięki temu gwarancję, że obowiązek zapłaty tego rodzaju należności skorelowany jest ze świadczeniem wzajemnym ze strony jednostki samorządu terytorialnego o określonym przepisami prawa standardzie, a uiszczona opłata miejscowa ma faktycznie ekwiwalentny charakter i nie stanowi przykładu zakamuflowanego podatku (wyrok NSA z 15 marca 2018 r., sygn. II FSK 3579/17).

Ordynacja...