Zasady pobierania komórek tkanek i narządów

TRANSPLANTACJA | Kiedy wymagana jest zgoda pacjenta

Transplantacja komórek tkanek i narządów stanowi od wielu lat powszechnie stosowaną metodę leczenia mieszczącą się w standardach aktualnej wiedzy medycznej, o której mowa w art. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (ZawLekU). Tym samym pobieranie, przechowywanie i przeszczepianie komórek, tkanek i narządów nie jest uznawane za eksperyment medyczny w rozumieniu art. 21 ZawLekU.

Pojęcie „transplantacji”

Zgodnie z art. 2 ust. 4 protokołu dodatkowego do Konwencji o prawach człowieka oraz godności osoby ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny (dalej: „Konwencja biomedyczna”) termin „transplantacja” obejmuje „cały proces pobrania narządu lub tkanki od jednej osoby i przeszczepienie tego narządu lub tej tkanki innej osobie, łącznie z postępowaniem przygotowującym, zabezpieczającym oraz przechowywaniem”.

Podstawowym aktem, który w polskim porządku prawnym reguluje omawiane w artykule kwestie, jest ustawa z 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (dalej „ustawa transplantacyjna”). Uchwalenie tej ustawy spowodowane było nałożonym na Polskę obowiązkiem dokonania transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy nr 2004//13/WE w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania,...