Zwycięstwo. I wyzwanie

autor zdjęcia: materiały prasowe

źródło: Rzeczpospolita

Powrót demokracji nie może oznaczać mechanicznego powrotu do państwa sprzed 2015 r. – twierdzi socjolog.

Z niezwykłym przytupem zakończyły się wybory parlamentarne 15 października. Przytup to wysoka frekwencja, najwyższa ze wszystkich po 1989 r. Należy to uznać za znak zmian społecznych. Rodzi się pytanie: czy to nowe przekonania ludzi o konieczności uczestnictwa, czy sytuacyjna reakcja wyborcza? Oba przypadki są istotnym faktem społecznym. Wysoki procent uczestnictwa to w dużym stopniu dzieło młodych wyborców, co do których były obawy, że niewielu weźmie udział w głosowaniu. Stało się inaczej. Słynna kolejka do urny wyborczej we Wrocławiu jest świetnym tego symbolem – stali w niej niemal sami młodzi ludzie. Co prawda w poprzednich wyborach w 2007 r. i potem w 2020 r. udział młodych był wysoki. A był to głos za demokracją, za prawami człowieka jako podstawie ustrojowej państwa i za rządami prawa. Więc to pewien element stałości w historii wyborów.

Lecz jeśli udział młodych byłby „tylko” sytuacyjny, to też budzi optymizm. Oznaczałby, że dla większości obywateli Polski, w tym młodych, rządy autokratycznych, narodowo-katolickich populistów są nie do zaakceptowania. Wcześniej, i to wtedy, gdy rząd PiS zaczął demolować demokratyczne instytucje, badania CBOS pokazywały zdecydowany wzrost postaw prodemokratycznych. Raczej więc...