Gra o kosmos: czy Polska wykorzysta szansę?

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

W Europie nie ma i nie będzie większych programów dotyczących kosmosu niż obserwacje Ziemi. Najbliższe pięć lat to dla Polski czas na długofalowe decyzje.

Lipcowy start satelity EagleEye z kalifornijskiej bazy AirForce Vanderberg to kamień milowy dla polskiego przemysłu kosmicznego. Na pokładzie rakiety Falcon znajduje się pierwszy duży polski satelita obserwacyjny, zbudowany przez warszawską firmę Creotech (we współpracy ze Scanway). Zgodnie z ambicjami narodowego programu kosmicznego, za nim mają podążać dziesiątki innych. Czy po latach przygotowań sektor ten jest teraz gotowy do wejścia na główną scenę?

Rozwój europejskich narodowych programów satelitarnej obserwacji Ziemi (EO – Earth Observations) jest dzisiaj przedmiotem długofalowych planów inwestycyjnych we wszystkich stolicach największych krajów europejskich (Włochy, Francja, Niemcy, Hiszpania) oraz kilku mniejszych (Belgia, Portugalia, Grecja). Do tych krajów dołącza Polska, rozpoczynając bezprecedensową falę finansowania własnych technologii satelitarnych.

Te inwestycje są motywowane potrzebą budowy suwerenności technologicznej, co jest odpowiedzią na trudną sytuację geopolityczną w Europie: zarówno konflikt w Ukrainie, jak i migrację z Afryki i Bliskiego Wschodu czy potrzebę wyspecjalizowanej industrializacji w obliczu nadchodzących międzynarodowych rewolucji i szoków przemysłowych związanym z zacieśnianiem się łańcuchów dostaw.

W polskich kręgach decyzyjnych połączenie sektora...