Raportowanie śladu węglowego rozpoczyna określenie granic przedsiębiorstwa

ROZMOWA | Wdrażanie ESG

Emisje gazów cieplarnianych, potocznie zwane śladem węglowym, to podstawowe zagadnienie, które łączy się ze zmianami klimatu i będzie kwestią istotną z punktu widzenia oceny ryzyka w raportowaniu zrównoważonego rozwoju każdego przedsiębiorstwa. Przyjrzyjmy się dziś niektórym powiązaniom pomiędzy GHG Protocol, ESRS a Taksonomią XBRL ESRS – mówi Maria Biela, biegły rewident, dział wdrożeń Consolia ESG.

Podstawowym zagadnieniem w kalkulacji śladu węglowego jest zrozumienie granic raportowania organizacji. Czym te granice są?

W większości przypadków, spółki metodologię kalkulacji śladu węglowego opierają na wytycznych GHG Protocol. Punktem wyjścia jest zdefiniowanie granic organizacji. Od tego zależy dalsza kwalifikacja działalności do zakresów 1, 2 czy 3. Emisje, których źródła są w obrębie granic organizacji, dzielą się na zakres 1 (emisje bezpośrednie) oraz zakres 2 (emisje pośrednie). Emisje poza granicami organizacji to zakres 3 (emisje pośrednie). Wszystkie trzy zakresy emisji to granice raportowania.

Granice organizacyjne wyznaczane są na podstawie tzw. modelu konsolidacji, który oparty jest albo na metodzie kapitałowej – Equity share approach (udział w kapitale) albo na metodzie Control approach (kontrola finansowa lub kontrola operacyjna).

Zależnie od...