Zadaniowy czas pracy. Fakty i mity

Czy zadaniowy system czasu pracy to system nienormowany, bez prawa do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe? Jak wyznaczyć zakres zadań, by nie narazić się na roszczenia pracownika?

Zadaniowy system czasu pracy jest jednym z bardziej elastycznych rozwiązań, jakie pracodawca może wdrożyć w organizacji. Jest oparty na realizacji określonych zadań, a praca nie jest wykonywana w ścisłych godzinach wynikających z harmonogramu czasu pracy (od – do). Taki sposób pracy jest często traktowany jako nienormowany system czasu pracy bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Nie jest to jednak prawda. Obecne ustawodawstwo nie zna bowiem pracy bez norm określających limity zaangażowania pracownika.

System nie dla wszystkich

Zadaniowy system czasu pracy reguluje art. 140 kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129 kodeksu pracy.

Zadaniowy system czasu pracy nie może być zatem wdrożony na każdym stanowisku pracy. Musi za tym przemawiać rodzaj pracy, jej organizacja albo miejsce jej wykonywania. Chodzi przede wszystkim o takie prace, w których:

∑ nie da się dokładnie określić godzin rozpoczęcia i zakończenia pracy,

∑ kontrolowanie czasu poświęconego na realizację zadań jest utrudnione lub niemożliwe,

∑...