Metro, czyli dzieje rozwoju komunikacji miejskiej

autor zdjęcia: Scanné par Claude Shoshany / Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

Karta pocztowa z początku XX w.: wejście do stacji metra Bastille w Paryżu. Na linii 1 stacja została otwarta 19 lipca 1900 r.

To przeniesienie linii kolejowych pod ziemię umożliwiło przewożenie w miastach dużych ilości pasażerów.

Moje felietony w „Rzeczy o Historii” dotyczą różnych dziedzin nauki, ale ponieważ jestem inżynierem, najchętniej sięgam do tematów, które związane są z historią techniki. Dzisiaj opowiem o dziejach rozwoju metra (kolei podziemnej w miastach) i o najważniejszych faktach związanych z jego doskonaleniem.

Wcześniejsze systemy komunikacji miejskiej

Zanim zajmę się tytułowym metrem, wspomnę o tym, że systemy komunikacji miejskiej rozwijały się wielokierunkowo i obecnie mają charakter wielowymiarowego „przekładańca”. Poza metrem są dostępne: tramwaje, autobusy, trolejbusy, taksówki... Tak jest dziś. Natomiast w średniowiecznych miastach środków transportu zbiorowego nie było. Jeśli ktoś chciał się przemieścić z jednego miejsca do innego (na przykład z mieszkania na targowisko po zakupy produktów spożywczych), to musiał iść na piechotę, albo – jeśli miał konia – to wierzchem albo wózkiem zaprzężonym w konie. Taki sposób przemieszczania wiązał się z niebezpieczeństwem, bo większość domów była nieskanalizowana, wzdłuż ulic były rynsztoki, a nieczystości wylewano przez okno wprost na ulicę.

Tak to się działo w obrębie miast. Na dłuższych trasach ludzie przemieszczali się dość wcześnie publicznym transportem w postaci dyliżansów albo promów,...