Podatek od nieruchomości w 2025 roku w praktyce

Reforma, która miała zakończyć wieloletnie spory i wprowadzić upragnioną klarowność, w praktyce okazuje się wyjątkowo trudna do zastosowania – zwłaszcza przez podatników z sektorów przemysłowego, logistycznego i infrastrukturalnego.

Choć ustawodawca zdecydował się na przedłużenie terminu na złożenie deklaracji do 31 marca, wielu podatników i tak nie zdołało rzetelnie przeanalizować skutków zmian. Główną przeszkodą okazała się nowa definicja budowli – niejasna, nieintuicyjna i tylko pozornie uproszczona.

Nowa definicja

Impulsem do zmian był wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. (sygn. SK 14/21), który przesądził, że powiązanie pojęć podatkowych z regulacjami prawa budowlanego narusza konstytucyjną zasadę przyzwoitej legislacji. Ustawodawca otrzymał zatem jasne polecenie: stworzyć autonomiczny system pojęciowy dla potrzeb opodatkowania nieruchomości.

Rezultat? Zamiast wypracowania nowej, autorskiej definicji do ustawy wprowadzono katalog obiektów niemal żywcem przeniesiony z prawa budowlanego – tylko w nieco innym brzmieniu.

Co więcej, zarówno budowla, jak i budynek muszą – zgodnie z nową regulacją – powstać w wyniku robót budowlanych, do których stosuje się przepisy prawa budowlanego. W tym kontekście szczególne wątpliwości budzi kwestia montażu, który nie został nigdzie zdefiniowany – ani w ustawach podatkowych, ani w prawie budowlanym. Dotychczasowe orzecznictwo pokazuje, że może on być interpretowany absurdalnie szeroko – znane są przypadki, w których za montaż uznano np. postawienie paczkomatu na podłożu.

W efekcie zmiany...