Urzędnik nie musi zawsze stosować się do zasady korzyści

Zasada in dubio pro tributario nie może być rozumiana tak, że w przypadku wątpliwości interpretacyjnych fiskus musi przyjąć punkt widzenia podatnika.

Polskie przepisy podatkowe to istne pole minowe. Niestety prawo bywa bardzo niejasne i często się zmienia, co utrudnia życie i podatnikom, i urzędnikom. Problem wywołujących wątpliwości regulacji miała rozwiązać m.in. zasada in dubio pro tributario, czyli rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatników. Nie jest to jednak rozwiązanie bezwzględne, które można zastosować do każdej wątpliwości. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) we Wrocławiu z 30 lipca 2025 r.

Zawiły przypadek…

Sprawa dotyczyła dość problematyczych przepisów o opodatkowaniu dochodów kontrolowanych spółek zagranicznych (CFC). O ich interpretację do fiskusa wystąpiła polska firma, która ma też bezpośrednie lub pośrednie udziały w innych spółkach kapitałowych, w tym z siedzibą lub zarządem na terytorium innych państw UE.

Jej wątpliwości koncentrowały się wokół podstawy opodatkowania z art. 24a ust. 4 ustawy o CIT przed dokonaniem stosownych odliczeń. Konkretnie chciała potwierdzenia, że przy wyliczaniu podstawy opodatkowania należy uwzględnić kwotę dochodu spółki zagranicznej w części, jaka odpowiada posiadanym bezpośrednio przez pytającą prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki. Prawo to powinno być ustalane w proporcji, w jakiej pozostaje kwota zysku osiągnięta w roku podatkowym przez oddział spółki zagranicznej w całkowitej kwocie...