Na jakich zasadach jest wydawana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego?

To nie od uznania organu zależy, czy na danym terenie będzie możliwa realizacja inwestycji celu publicznego, lecz od tego, czy taką możliwość w konkretnym wypadku przewidują przepisy.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (decyzja ICP) to dokument wydawany przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta lub wojewodę, który określa sposób zagospodarowania terenu pod inwestycje o charakterze publicznym, gdy nie ma dla nich miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzja ta jest konieczna do wybudowania np. sieci wodociągowych, gazowych czy kanalizacyjnych. Okazuje się, że rodzi ona wiele wątpliwości. Odpowiedzi można znaleźć w orzecznictwie sądów.

∑ Czy można wydać decyzję ICP dla podmiotu prywatnego?

Tak, wnioskodawcą w sprawie o wydanie decyzji ICP nie musi być jednostka samorządu publicznego czy inny podmiot publiczny. Przepis art. 52 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. DzU z 2024 r. poz. 1130 ze zm., dalej: u.p.z.p.) wskazuje, że ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora, nie doprecyzowując tego podmiotu. U.p.z.p. nie zawiera także wyłączeń w zakresie podmiotów, którym taka decyzja nie może być wydana. Kluczowe jest wykazanie przez inwestora celu publicznego realizowanego przez planowaną inwestycję. Z drugiej strony nie można automatycznie przyjmować także, że dany rodzaj inwestycji jest z założenia ICP. Przykładowo, nie można z góry zakładać, że każda inwestycja związana z budową i utrzymaniem...