![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Miało być jasno i zrozumiale, jest niejasno i niezrozumiale
Prawo do informacji łatwo przeradza się w dezinformację, gdy ilość dostarczanych treści sprawia, że nie sposób ich przeanalizować.
Konsument (kredytobiorca) miał otrzymać jasną i zrozumiałą informację o kosztach, które ciążą na nim w związku z zawarciem umowy o kredyt konsumencki (dalej: umowa). Zamiast tego może przeczytać o "innych kosztach (...) będących elementem całkowitego kosztu kredytu", o "całkowitym koszcie kredytu", o "pozostałych kosztach (...) związanych z zawartą umową", o "wszystkich kosztach (...), do których zapłaty zobowiązany jest konsument", a także o "innych kosztach ponoszonych przez konsumenta w związku z niewykonaniem przez niego zobowiązania".
Pięć różnych kategorii, a każda następna bardziej magiczna.
Stosowna i adekwatnaWspólnotową odpowiedzią na oczywistą dysproporcję między przedsiębiorcami i konsumentami w zdolności troszczenia się o ochronę swoich interesów ekonomicznych była dyrektywa 87/102 EC z 22 grudnia 1986 r. w sprawie kredytów...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
