Nie słuchać łotra

źródło: Rzeczpospolita

Wobec krytyków mojej „Ceny przetrwania?” muszę stawić czoła nie tylko temu, co jest realną różnicą zdań, ale i temu, co jest fałszywym obrazem mojej pracy

Poprzednie wydanie „Plusa Minusa" przyniosło dwa materiały poświęcone mojej książce na temat inwigilacji środowiska „Tygodnika Powszechnego" przez Służbę Bezpieczeństwa. Chętnie odniósłbym się do tego, co jest rzeczową polemiką z moimi ocenami. Proszę jednak czytelników o wybaczenie. Jeszcze nie teraz. Problem polega na tym, że w obu tych tekstach aż roi się od przeinaczeń. Czuję się jak bohater dowcipu o informacji Radia Erewan o złodzieju zegarków,  muszę więc najpierw wytłumaczyć, że nie jestem złodziejem zegarków.

Recenzja pióra Henryka Woźniakowskiego („Cena zmagania") w wielu miejscach wprowadza czytelników w błąd. Woźniakowski pisze, że IPN przyjął zamówienie „Tygodnika" na napisanie książki i dalej: „powstał nawet zespół autorów, lecz z jakichś przyczyn – zapewne z racji zmiany priorytetów badawczych – instytut nie podjął jego realizacji". Było – niestety – inaczej i prezes SIW Znak o tym wie, informowałem go o tym kilkakrotnie. Nie chodziło o żadne zmiany „priorytetów badawczych", tylko o trywialny brak ludzi skłonnych podjąć się tego zadania.

A powody owego powszechnego braku zapału do zajmowania się tym tematem łatwo zrozumiemy, kiedy uświadomimy sobie, że jeden z członków naszego trzyosobowego zespołu wycofał się na skutek presji środowiska. W istocie środowisko patrzyło na tę pracę bardzo...