Litwa i Polska – kompleksy czy równorzędne relacje?

źródło: FORUM/REUTERS

Manifestacja w święto niepodlegości Litwy, 11 marca 2009 r. Na transparencie napis: Jestem dumny z bycia Litwinem

źródło: Forum

Gintaras Songaila (ur. 1962 r. w Wilnie) – litewski dziennikarz, lekarz, polityk, lider Związku Litewskich Narodowców, od 2008 r. poseł na Sejm RL

Przeprosiny za dokonaną w dobie Piłsudskiego i 19 lat trwającą aneksję Wilna byłyby przez Litwinów odebrane jako postawa otwartości

Od dłuższego czasu Litwa staje pod pręgierzem części polskich mediów, a także środowisk politycznych. Fakty  pomieszane są z emocjonalną retoryką mającą przedstawić Litwę jako kraj przesiąknięty antypolonizmem i dybiący na wszelkie przejawy tożsamości wśród mniejszości polskiej na Litwie. Krucjatę wobec tak wyobrażanej i pojmowanej Litwy prowadzi minister spraw zagranicznych RP Radosław Sikorski, a jego emisariusze podejmują wobec Litwy nie tylko propagandowe przedsięwzięcia.

Wierzę  w inteligencję  Polaków i ich  otwartość na argumenty litewskie i chcę im przybliżyć jeden z wielowątkowych motywów naszego pojmowania wzajemnych relacji. Wypowiadam się wyłącznie  w imieniu własnym, jako polityk i obywatel Litwy o orientacji narodowej. Skoro jednak jestem charakteryzowany przez część prasy polskiej jako „wróg polskości", to może o „wrażych" moich  intencjach warto przeczytać z pierwszej ręki.

Dysproporcja sił witalnych

Mam świadomość złożoności naszych relacji wynikającej z biegu historii. W Polsce historiografia, politycy, środowiska kultury rysują nasze związki do czasu upadku Rzeczypospolitej Obojga Narodów w sposób  na ogół idealistyczny. Tak się na ogół działo i u nas w okresie „smuty zaborów" w środowiskach zintegrowanych  z polskością. Nawiązywano do tego, co w...