Kodeks emerytalny cz. III
Urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. zachowali prawo do obliczenia emerytury na dotychczasowych zasadach, uzależnionej przede wszystkim od zarobków w wybranych latach kalendarzowych, a także długości stażu pracy.
Stare zasady stosowane są również do wcześniejszych emerytur przyznawanych osobom z roczników 1949—1968, które do końca 2008 r. spełniły warunki wymagane do ich uzyskania. Pozostałe osoby nabywają prawo do tzw. nowej emerytury.
Może być ona przyznana w wieku podstawowym bez konieczności posiadania długiego stażu lub – dla tych, którzy na 1 stycznia 1999 r. mieli wymagany staż – również w obniżonym o kilka lat wieku emerytalnym.
W każdym jednak przypadku świadczenie to ustalane jest z uwzględnieniem stanu indywidualnego konta ubezpieczonego w ZUS. Na tym koncie zapisane są składki odprowadzane przez płatnika, a także kapitał początkowy.