Partyjne igraszki z wyborcą

źródło: Archiwum

Odmowa udziału w porządnej debacie też ma swoje znaczenie. Brak determinacji do stanięcia oko w oko z oponentem to nie najlepsza cecha przyszłego wodza narodu – twierdzi publicystka

Jestem wyborcą. Wybory traktuję poważnie i chcę być tak samo traktowana przez partie zabiegające o mój głos. Powie ktoś: a cóż to za zadęcie jakiejś jednej pani, której głos ma wagę jednej dziesięciomilionowej w skali kraju, bo tyle z grubsza kartek wrzucają do urn wyborcy.

Dla mnie, osoby niepełniącej żadnej funkcji, jest to ważny moment, jedyny, kiedy raz na cztery lata mogę w jakimś stopniu – chociaż takim małym – poprzeć to, co mi rozum dyktuje jako dla mojego kraju i mnie najlepsze z tego, w czym mogę wybierać.

Warunek obliczony na zirytowanie oponentów

Staram się wiedzieć, jak się toczą sprawy za kolejnych ekip, i to jest element podstawowy mojej decyzji wyborczej, ale niekoniecznie rozstrzygający. Ważne jest dla mnie zobaczenie, co proponują nam na przyszłość partie ubiegające się o władzę, jak traktują siebie wzajemnie i jakimi metodami zabiegają o nasze poparcie. Czy mówią nam prawdę, czy nas straszą, mamią i zwodzą.

Jest też dla mnie ważne wysłuchanie opinii opozycji o finale rządów ekipy dzisiejszej. Wiedząc, jak jest i jak było, mogę ocenić styl i rzetelność wygłaszanych ocen, sądów i opinii. Potrzebuję jednak...