Krócej w pracy tylko wyjątkowo

Oporny pracodawca nie wyda niepełnosprawnemu skierowania do lekarza, by ten skrócił mu dniówkę roboczą. Jednak pracownik może się do niego udać nawet bez zgody szefa i to na jego koszt

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 29 października 2010 (DzU nr 226, poz. 1475) co do zasady pozbawia od 1 stycznia 2012 pracowników zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności prawa do skróconej dobowej (7 godzin) i tygodniowej (35 godzin) normy czasu pracy. Od nowego roku te osoby będą obowiązywały normy 8 godzin na dobę i 40 na tydzień.

Nie zawsze z automatu

Ustawodawca nie przewidział żadnego okresu przejściowego czy stopniowego wydłużania czasu pracy niepełnosprawnych. W związku z tym pracownicy od stycznia każdego dnia będą zobowiązani zostać w pracy dłużej o godzinę. Ponieważ zmieniają się warunki pracy tym osobom, pracodawca musi im przekazać do 31 stycznia 2012 aktualną informację na podstawie art. 29 § 3 kodeksu pracy, wykazując w niej nową obowiązującą dobową i tygodniową normę czasu pracy.

Nie ma natomiast konieczności dokonywania zmian w umowie o pracę zawartej z pracownikiem niepełnosprawnym, czy to na zasadzie porozumienia stron, czy w drodze wypowiedzenia zmieniającego.

Wyjątek dotyczy tylko tych umów o pracę, w których – mimo braku takiego obowiązku – pracodawca wskazał obowiązujące pracownika niepełnosprawnego skrócone normy czasu pracy....