Niemiecka wiosna

źródło: AP

Franck Ribery nie mógł grać dwa lata temu, gdy Bayern uległ w finale Interowi. – Dostałem drugą szansę. I porażki nie zakładam – mówi

Liga Mistrzów | W sobotę (20.45, Polsat, nSport) Bayern – Chelsea. Finał z morałem

Można wybrzydzać, że nie ma Barcelony, nie ma Realu, że cień Euro 2012 coraz dłuższy i wszystko przykrywa, a do finału doszły dwie drużyny pokiereszowane w tym sezonie przez rywali w kraju i przez los. Ale nawet wszystkie sieroty po Gran Derbi muszą przyznać, że finał w Niemczech, i z niemieckim klubem, to najlepsza puenta dla tego, co się ostatnio w europejskim futbolu działo.

Nadeszła wiosna Bundesligi. Żadna liga nie potrafiła się w ostatnich latach wymyślić na nowo tak dobrze jak niemiecka. Wróciła z zesłania na coraz dalsze peryferia, pospłacała długi, idzie w górę w rankingu UEFA, bije rekordy oglądalności. Potrafiła wyprodukować swoje gwiezdne wojny: Bayernu i Borussii, i posadzić przed ekran całą Europę.

To liga z największą w futbolu liczbą widzów na stadionach i liga, która w najnowszym kontrakcie telewizyjnym wyrwie od Sky i ARD aż 2,5 miliarda euro za cztery lata, czyli 50 procent więcej niż dotychczas.

Gdy z Południa i Północy futbolu sypią się informacje o mankach w kasie, niezapłaconych podatkach i wprowadzaniu syndyków, tutaj aż 12 z 18 klubów przyniosło w ostatnim roku zyski. Tu się szkoli młodzież niewiele gorzej niż w...