Łopot czerwonego całunu

źródło: Baruda.net

Obituarium terrorysty – i obietnica nieśmiertelności („Historia trwa!”) pod znakiem sierpa i młota

źródło: Cronaca di Reggio

„Prospero żyje i walczy razem z nami” – wieści gazeta, zamieszczająca fotoreportaż z pogrzebu

źródło: AP

Ofiara i sprawca. Jeden z ochroniarzy Aldo Moro zastrzelonych podczas porwania.

źródło: AP

Prospero Gallinari po zatrzymaniu w roku 1979

Pogrzeb Prospero Gallinariego, który w 1978 r. porwał pięciokrotnego premiera Włoch Aldo Moro, pokazał, że dla młodych ludzi terrorysta Czerwonych Brygad jest wzorem do naśladowania. Wróciła obawa, że terroryzm się odrodzi.

Gdy w połowie stycznia wiadomość o śmierci terrorysty pojawiła się we włoskich mediach, w Internecie się zakotłowało. Na stronach ugrupowań skrajnej lewicy i ośrodków społecznych (centri sociali) skupiających zanarchizowaną i zideologizowaną młodzież pojawiły się sławiące terrorystę nekrologi: „Chwała Mu za wierność ideałom i konsekwencję" – pisano. „Prawy człowiek o niezłomnym kręgosłupie moralnym", „Bohaterski rewolucjonista", „Nie wahał się poświęcić życia walce klas", „Człowiek wielkiego serca, ogromnej skromności i wyważonych sądów". Podobnie na Twitterze. Wszystko dlatego, że Gallinari nigdy nie wyraził skruchy za popełnione morderstwa i nie wyrzekł się obłędnej ideologii, w imię której mordował. W blogu skupiającym radykalnych lewicowców pod zdjęciem terrorysty opublikowano nawet elegię, w której można wyczytać: „Twoja walka jest walką naszą – młodej armii leninistów". Gallinari stał się rewolucyjnym bohaterem włoskiego Internetu.

Pogrzeb w sobotę, 19 stycznia, na cmentarzu w Coviolo na przedmieściach Reggio Emilii zgromadził tysiące. Mowę sławiącą rewolucyjny żywot niezłomnego Gallinariego, do śmierci wiernego sprawie, głosił Loris Tonino Paroli (68 lat, z czego 16 za kratami), jeden z pionierów Czerwonych Brygad. Potem był apel poległych – „towarzyszy zamordowanych w zasadzkach bandytów generała Carlo della Chiesa" (dowódca...