Ochrona gruntów rolnych i leśnych: nie tak miało być

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

źródło: archiwum prywatne

Zmarnowana została okazja do wyeliminowania jednej z istotnych barier procesu 
inwestycyjno-budowlanego – pisze prawnik.

Pod koniec maja weszła w życie nowelizacja ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zmiana przepisów stanowiła dobrą okazję do wyeliminowania jednej z bardziej istotnych barier procesu inwestycyjno-budowlanego. Wydaje się, że intencje ustawodawcy były słuszne i zasługiwały na aprobatę, niemniej jednak trudno nie odnieść wrażenia, iż po raz kolejny w procesie legislacyjnym „dziecko" zostało wylane z kąpielą.

Najważniejsze zmiany uchwalone nowelizacją dotyczą dwóch kwestii. Po pierwsze, zmiana przeznaczenia gruntów rolnych o klasach bonitacyjnych I–III oraz leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, będzie mogła zostać dokonana wyłącznie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, niezależnie czy tzw. zwarty obszar projektowany do zmiany przeznaczenia przekracza 0,5 ha. Została utrzymana zasada, że zgody na tzw. odrolnienie nieruchomości udziela minister rolnictwa w drodze decyzji administracyjnej wydawanej tylko i wyłącznie w toku procedury zmierzającej do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowanie przestrzennego.

Po drugie, na podstawie nowelizacji dodany został przepis art. 7 ust. 3a ustawy, który doprecyzuje, że stroną w postępowaniu z adresowanego do ministra rolnictwa wniosku wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (czyli podmiotu niejako zarządzającego procedurą uchwalania bądź zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) o...