Multi kulti? Nie, bałkanizacja

źródło: AFP

Marsylia. Modlitwy w święto Eid al-Fitr kończące ramadan

źródło: Corbis

Londyńska ulica. Wątek mało dickensowski

źródło: AFP

Window-shopping na deptaku. W Marsylii policja nauczyła się ignorować burki i nikaby

źródło: AFP

Dom uciech w gorszej dzielnicy Hamburga. U wejścia hoża blondynka – ale kapitał chiński

W sytuacji gdy Europejczycy rezygnują z własnych wartości, w granicach Unii Europejskiej rosną zaś szeregi nowych przybyszów, konflikt interesów jest nieuchronny.

Idea wielokulturowości, choć obecna w europejskiej kulturze od wieków, została uznana za jedną z najważniejszych doktryn dopiero po zakończeniu II wojny światowej. Wraz z końcem działań wojennych i szokiem wywołanym odkryciem zbrodni nazistowskich europejskie elity intelektualne zaczęły sobie zadawać pytanie, jak w ogóle mogło do tego dojść? Dlaczego kontynent praw człowieka dopuścił do powstania takich potworności? Gdzie biją zatrute źródła rasizmu, szowinizmu, ksenofobii, polityki mocarstwowości i militaryzmu? Jako głównych oskarżonych wskazano wyrosłą na wartościach chrześcijańskich dominującą, hierarchiczną i patriarchalną strukturę społeczną, tradycyjny model wychowania oraz agresywną, opartą na egoizmach kulturę narodową. – Holokaust był możliwy, ponieważ grunt pod niego dużo wcześniej przygotował Kościół katolicki, promując swój antysemityzm i nietolerancję – twierdzili obejmujący rząd dusz lewicowi filozofowie.

Po kompromitacji ideologii skrajnej prawicy do głosu doszły marksistowskie propozycje postępu i światowego pokoju. Jean-Paul Sartre każdego, kto krytykował ZSRR, określał mianem faszysty. Kanclerz Konrad Adenauer, marzący o denazyfikacji Niemiec, zaprosił do kraju z zamorskiej emigracji radykalnie lewicowych filozofów, którzy stworzyli szkołę frankfurcką: Maxa Horkheimera, Herberta Marcuse'a, Theodora W. Adorno, Jurgena Habermasa. Nowa elita otrzymała...