Prawdziwego trenera poznaje się po tym, jak kończy

źródło: Rzeczpospolita

Leo Beenhakker trenował reprezentację Holandii i Real Madryt

autor zdjęcia: Piotr Nowak

źródło: Fotorzepa

Franciszek Smuda grał z Kazimierzem Deyną i George’em Bestem

autor zdjęcia: Piotr Nowak

źródło: Fotorzepa

Waldemar Fornalik doświadczenie zdobywał głównie w Chorzowie

Adam Nawałka debiutuje w roli selekcjonera. 
Na początku prawie każdy w tej sytuacji był bohaterem.

Z kilkunastu trenerów, którzy w ciągu 40 ostatnich lat prowadzili polską reprezentację, w debiucie wygrało tylko trzech: Kazimierz Górski, Jacek Gmoch i Janusz Wójcik. W XXI wieku żaden.

Każdy zaczynał w innych warunkach. Górskiego powoływano na stanowisko mniej więcej wtedy, kiedy ze swoim żegnał się Władysław Gomułka – w grudniu 1970 roku. Zaczynał więc z Edwardem Gierkiem, chociaż jeszcze wtedy się nie znali. Kiedy Gierek pytał ludzi, czy pomogą, nie wiedział, że czynami odpowie Górski i jego drużyna.

Trener Górski miał pół roku na przebudowę drużyny, którą zostawił mu w spadku Ryszard Koncewicz. Ale to była niezła drużyna, walcząca niemal do ostatniego meczu o awans na mundial w Meksyku (1970).

Zielono w oczach

Górski nie musiał więc robić rewolucyjnych zmian. Na swój pierwszy mecz, ze Szwajcarią (wówczas bardzo średnia klasa europejska) w Lozannie, powołał tylko jednego debiutanta: lewego obrońcę Antoniego Trzaskowskiego z Legii (zresztą tylko raz). To u Górskiego debiutowali później m.in. Grzegorz Lato, Jan Tomaszewski, Andrzej Szarmach, Władysław Żmuda, Henryk Kasperczak, ale i Antoni Kot czy Stanisław Paździor, których pamiętają tylko specjaliści i rodzina. Kazimierz Górski też czasami się mylił.

Wielki trener przebudowywał reprezentację trzy razy....