![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Fiskusowi nie wolno różnicować sytuacji podatników
O możliwości zaliczenia danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje to, czy faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej.
We wrześniu 2008 r. spółka zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości – prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków i budowli. Z tytułu tej transakcji rozpoznała przychód podatkowy w wysokości ceny należnej od nabywcy. Do połowy stycznia 2009 r. nabywca uregulował jednak tylko część ustalonej ceny, z czego 4,5 mln zł wpłacił na rachunek bankowy spółki. Oświadczył, że wstrzymuje się z zapłatą pozostałej części ceny, bo ktoś złożył pozew o stwierdzenie nieważności umowy sprzedaży nieruchomości.
Z wniosku o interpretację wynikało, że na początku maja 2010 r. sąd okręgowy unieważnił umowę. W konsekwencji wnioskująca spółka i nabywca zostali zobowiązani do zwrotu wzajemnych świadczeń. Po unieważnieniu transakcji spółka skorygowała do zera wysokość wcześniej wykazanego przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości. Jednocześnie stała się dłużnikiem nabywcy co do zwrotu już zapłaconej części ceny w kwocie 4,5 mln zł oraz innych ewentualnych roszczeń związanych ze sprzedażą nieruchomości. Nie mając środków finansowych na zwrot tego długu, podatniczka przeniosła na nabywcę, za jego zgodą część nieruchomości. Ten zaś zwolnił ją z obowiązku zwrotu długu.
Spółka zapytała,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
