Kiedy odrębna własność lokalu użytkowego

Roszczenie najemcy o zobowiązanie spółdzielni mieszkaniowej do zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu użytkowego i przeniesienia jego własności na rzecz najemcy nie powstaje, gdy znajdujący się na nieruchomości lokal posadowiony został w części także na nieruchomości sąsiedniej.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 22 maja 2014 r., IV CSK 546/13.

Powódka wniosła pozew przeciwko spółdzielni mieszkaniowej, żądając nakazania pozwanej złożenia oświadczenia woli obejmującego zawarcie umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego i przeniesienia jego własności na powódkę, powołując się na art. 39 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (u.s.m.).

Strony zawierały umowy dzierżawy gruntu, z czego ostatnią na czas nieokreślony. Na gruncie tym powódka wybudowała z własnych środków pawilon handlowy, który położony jest na dwóch odrębnych działkach stanowiących własność gminy. Pozwana jest użytkownikiem wieczystym jednej z działek.

Sąd okręgowy uznał, iż powódce jako dzierżawcy gruntu nie przysługuje roszczenie z art. 39 ust. 1 u.s.m. Roszczenie to przysługuje jedynie najemcy. Sąd apelacyjny stwierdził natomiast, że umowy łączące strony były umowami najmu lokalu. Ponieważ jednak pawilon znajduje się na dwóch odrębnych działkach, to nie mogłoby dojść do spłaty z tytułu udziału w nieruchomości wspólnej, zgodnie z art. 39 ust. 1 u.s.m. Składnikiem nieruchomości wspólnej w rozumieniu art. 3 ustawy o własności lokalu (u.w.l.) nie może być...