Sposoby działania sprawców

Zachowanie sprawcy czynu zabronionego w art. 310 § 1 k.k. polega na podrabianiu lub przerabianiu m.in. weksla, albo na usunięciu z niego oznaki umorzenia.

Podrabianie to wytwarzanie nowego przedmiotu mającego wygląd autentycznego pieniądza. Technika dokonanych zmian jest dowolna. Nie musi ono być wykonane na takim poziomie technicznym, by było trudno rozpoznać falsyfikat. Może być wykonane nawet prymitywnymi metodami. Jak orzekł Sąd Najwyższy w  wyroku z 3 października 1975 r. (IV KR 221/75), do przyjęcia, iż nastąpiło podrobienie pieniędzy, nie jest konieczne osiągnięcie przez sprawcę tak łudzącego podobieństwa, aby mogło to wprowadzić w błąd nawet doświadczoną osobę. Wystarczy takie podobieństwo, aby człowiek niedoświadczony nie mógł od razu przekonać się o nieprawidłowości wręczonego mu jako pieniądz przedmiotu. W wyroku z 1 lutego 1988 r. (II KR 7/88) Sąd Najwyższy podkreślił, że również prymitywny falsyfikat w konkretnych okolicznościach może być skuteczny np.  w półmroku, przy wadzie wzroku, pośpiechu przyjmującego. Analogiczna argumentacja odnosi się również do...