Paweł Kukiz czyli rokosz w XXI wieku

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Ruch Pawła Kukiza, tak jak rokosze w I RP, relatywizuje wszystkie polityczne i ideowe podziały, którymi żyje centrum

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Marek Cichocki

Na czym polega fenomen antysystemowości ruchu muzyka.

W mediach coraz więcej pytań dotyczących ruchu Pawła Kukiza. Dziennikarze zastanawiają się, kim jest człowiek, który ma szansę wywrócić polską politykę, dokąd zmierza ruch, któremu przewodzi, co zrobi, kiedy dojdzie do władzy, jaki ma program i jakie siły społeczne realnie reprezentuje.

Pytania piętrzą się wraz z rosnącymi notowaniami poparcia i słychać w nich ton albo lekceważenia, albo irytacji, nadziei, albo lęku.

Mentalna niepartia

Kukiz i jego ruch skupiają na sobie uwagę, ale także wielu komentatorów okazuje się wobec niego bezradnymi. To zrozumiałe. Kukiz zapowiedział, że po zwycięstwie wyborczym przepędzi cały polityczny establishment i odzyska państwo dla obywateli, a poparcie powyżej 20 proc. daje mu dziś, cztery miesiące przed wyborami, drugą, czasami nawet pierwszą pozycję na polskiej scenie politycznej.

Kukiz jest w końcu osobą, która sprawiła, że ostatnia kampania prezydencka, zapowiadająca się z początku jako jedna z najnudniejszych w dziejach III RP, skończyła się przełomem. Ciekawiej sprawa przedstawia się z ową bezradnością.

Komentatorzy najczęściej nie mają języka, by opisać fenomen pragnienia zmiany, które za sprawą Kukiza gwałtownie opanowało tak wielu Polaków. Charakter jego przywództwa tak bardzo kontrastuje z tym, do czego przyzwyczaili nas politycy w ostatniej dekadzie.

W kontekście...