Łącznik między budynkami może być samodzielnym środkiem trwałym

Aby dany obiekt mógł być amortyzowany na odrębnych zasadach niż inne połączone z nim budynki, musi spełniać liczne warunki, m.in. powinien być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania.

Szpital ma dwa budynki (budynek główny i budynek oddziału chirurgii). Obydwa są odrębnymi środkami trwałymi. W celu dostosowania budynków do przepisów sanitarnych został wybudowany pomiędzy tymi budynkami przeszklony łącznik przylegający w znacznej części do elewacji obu budynków. Przeszklony łącznik stanowi ciąg komunikacyjny (nie stanowi drogi ewakuacyjnej), który łączy wejścia do istniejących budynków i spina je w całość poprzez kryty ciąg pieszy. Łącznik jest obiektem jednokondygnacyjnym mającym fundamenty i przeszklone ściany oraz dach. Jest wyposażony w drzwi zewnętrzne i okna służące do przewietrzania, posiada wyłącznie instalację elektryczną i centralne ogrzewanie. Nie ma instalacji wodno-kanalizacyjnej. Budynki połączone łącznikiem uważane są za budynki odrębne, mają własne wejścia, są wyposażone w instalację centralnego ogrzewania, elektryczną i wodno-kanalizacyjną. Głównym celem powstania łącznika jest usprawnienie przemieszczania się (przewożenie, przenoszenie i przejście) pacjentów oraz personelu przez obiekt zamknięty, niezależnie od warunków...