Romantyk i rewolucjonista

autor zdjęcia: Sadowski Michał

źródło: Fotorzepa

Wojciech Fangor (1922–2015).

źródło: materiały prasowe

Obraz „M 64” z 1970 roku kupiony na październikowej aukcji Polswiss Art za 610 tys. zł (+18 proc. opłaty aukcyjnej)

Wojciech Fangor, wybitny polski malarz, współtwórca polskiej szkoły plakatu, zmarł w niedzielę.

Monika Małkowska

Był jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich twórców, u nas i na świecie. O ogromnym dorobku, wielu liczących się prezentacjach, przełomowych dokonaniach. Jakimi słowami najlepiej określić Wojciecha Fangora?

Nonkonformista. Rewolucjonista. Romantyk. Wszystko, do czego się zabierał, łączyło się z ryzykiem; wszystko robił bez kunktatorstwa, z nonszalancją i przekorą. W emocjonalnym crescendo. W takim stylu zakończył życie: zmarł w niedzielę, w szalonym dniu wyborów, dwa tygodnie przed swymi 93. urodzinami.

Wynalazca epoki

93 lata przeżyte w kilku systemach politycznych, w różnych krajach. Imał się wielu technik, stylistyk i dyscyplin ze sztuk wizualnych malarstwa, rzeźby, plakatu, projektowania, architektury wnętrz. Pasjonował się rozlicznymi naukami, ze szczególnym uwzględnieniem astronomii.

O takich jak on mówi się: świadek epoki. Ale to nie dotyczy Wojciecha Fangora. Jaki z niego świadek? On nie przyglądał się stuleciu – tworzył je, formował, nadawał wizualny kształt.

Tylko wielcy artyści potrafią twórczo połączyć własną wizję ze zbiorowymi...