Zwiększmy rolę NBP i włączmy doń KNF

Sławomir Horbaczewski Trzeba zobowiązać bank centralny do dbania o stabilność gospodarczą kraju w nadzwyczajnych sytuacjach – pisze ekonomista.

Centralnym elementem systemu finansowego krajów gospodarki rynkowej przed 2008 r. pozostawał bank centralny o utrwalonych przez wieki funkcjach kontroli ilości pieniądza, kursu walutowego, realizacji strategii bezpośredniego celu inflacyjnego. Wszystko zmieniło się po wybuchu światowego kryzysu finansowego. Uratowanie globalnej gospodarki przed całkowitym załamaniem wymagało niestandardowych działań i de facto złamania dogmatów głównego nurtu teorii roli banku centralnego w gospodarce rynkowej. Prekursorem tego był amerykański Fed, jego śladem poszły inne banki centralne: japoński, angielski i wreszcie EBC.

Rynek zalano ogromnymi ilościami taniego pieniądza, który w pierwszej fazie miał pomóc ustabilizować sytuację banków zainfekowanych kryzysem, a następnie pobudzić popyt w gospodarce, który w efekcie kryzysu, bardzo dużej niepewności i rosnącego bezrobocia uległ poważnemu ograniczeniu.

Dodruk pustego pieniądza, który przed 2008 r. był domeną ekonomistów spoza głównego nurtu, stał się nagle przewodnim działaniem najpotężniejszych banków centralnych świata. Za wcześnie oceniać długofalowe skutki tej rewolucji, ale pozwoliła ona zmniejszyć negatywne skutki kryzysu i zapobiegła rozpadowi systemu finansowego USA i światowego porządku finansowego. Nie udało się uzyskać trwałego wzrostu gospodarczego, ale obecna sytuacja świata, choć niestabilna,...