Licznik różnie bije dla pracowników

Po 22 lutego 2016 r. limit zatrudnienia przez 33 miesiące na umowach na czas określony ustala się od tej daty. Natomiast do okresu wypowiedzenia uwzględnia się także staż pracy sprzed nowelizacji.

Tak można streścić przeciwstawne opinie ze stanowiska resortu pracy przesłanego redakcji „Rzeczpospolitej" 7 października 2015 r. >patrz ramka z pismem str. 12.

Od zera do 33 miesięcy

Jeszcze zanim nowelizacja kodeksu pracy weszła w życie, nasuwała wiele wątpliwości i odmiennych interpretacji przepisów. Dotyczyło to zmian wprowadzonych przy zawieraniu umów terminowych.

Niejasne było ustalenie limitu 33 miesięcy oraz okresu wypowiedzenia dla umów terminowych. Chodziło o pracownika, z którym umowę na czas określony podpisywano po 21 lutego 2016 r., np. 22 lutego, czyli w dniu wejścia w życie ustawy, a który w przeszłości był już zatrudniony u tego pracodawcy, np. przed pięciu laty. Czy w takiej sytuacji limit 33 miesięcy należy liczyć od dnia jego zaangażowania po nowelizacji, z pominięciem wcześniejszych lat i miesięcy pracy, czy w tych 33 miesiącach trzeba uwzględnić wcześniejsze zatrudnienie i wtedy może się okazać, że do jego wyczerpania brakują np. cztery miesiące?

Departament Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej uznał w październiku 2015 r., że liczenie 33 miesięcy trzeba było rozpocząć od dnia wejścia w życie nowelizacji, czyli od 22 lutego 2016 r. Resort stanowczo wskazywał, że nie ma żadnych przepisów, z których wynikałby inny wymóg. Gdyby miała obowiązywać tzw. retroakcja, czyli...