Wszystkie bankructwa Grecji

źródło: Wikipedia

Wojna o niepodległość Grecji (1821–1832) pochłonęła liczne ofiary i wpędziła kraj w spiralę długów.

źródło: Wikipedia

W 1893 r. otwarto Kanał Koryncki, którego budowa pochłonęła 60 mln franków. Niestety, okazał się zbyt wąski dla wielu statków. Kompromitująca inauguracja odbyła się w obecności króla i inwestorów.

Od ponad 180 lat nowożytne państwo Greków nieustannie ma kłopoty z wypłacalnością, co bezwzględnie wykorzystują światowe mocarstwa.

W publicystyce imającej się analizy przyczyn krachu finansowego Grecji dało się wyczuć ton pretensji do projektantów europejskiego ładu, że włączając ten kraj do unii walutowej, wykazali się taką samą lekkomyślnością, z jaką potem Grecy roztrwonili krwawicę międzynarodowych bankierów. Liczne znaki świadczące o nieuchronności fatalnego końca tego projektu zostały jednak przeoczone lub, co gorsza, świadomie pominięte w rachubach. I nie idzie o mity lokalnych uwarunkowań kulturowych, wzięte z filmu o Greku Zorbie, ale całkiem trywialny przegląd historii kredytowej państwa.

Imponująca jest już sama liczba nowożytnych bankructw Grecji, z których ostatnie jest bodaj siódmym z kolei. Jednak nie w liczbie upadków tkwi wyjątkowość greckich finansów publicznych, bo tyleż razy bankrutowały rządy Hiszpanii w samym tylko XIX w., lecz w czasie, jakiego potrzebowały Ateny do podźwignięcia się z każdorazowej zapaści. W tym względzie Grecja jest bezwzględnym europejskim rekordzistą, a i w skali świata dała się prześcignąć najwyżej dwóm południowoamerykańskim republikom bananowym. Od ponad 180 lat istnienia nowożytnej greckiej państwowości przez ponad połowę tego czasu kraj ten funkcjonował w stanie faktycznej niewypłacalności, odcięty od zewnętrznych rynków finansowych.

...