Tajemnica zaginionej ryciny

źródło: Shutterstock

Utracone rękopisy przed wojną znajdowały się w wilanowskiej kolekcji Adama Branickiego.

Z Muzeum Narodowego zniknęły cenne rękopisy z wilanowskiej kolekcji Branickich. I nikt ich nie szuka.

Przez ponad pół wieku muzealnicy byli przekonani, że w Muzeum Narodowym w Warszawie znajdują się ryciny, które zostały zakupione na początku XIX wieku przez hrabiego Stanisława Kostkę Potockiego. Tymczasem zaginęły one w niejasnych okolicznościach.

W 2016 r. muzeum musiało zapłacić za ich utratę jednemu ze spadkobierców właścicieli Wilanowa ponad 83 tys. zł odszkodowania. Mimo to zabytków nikt nie szuka. „Rzeczpospolitej" udało się odtworzyć tropy, jakie pozostały po tych zabytkach.

Przywiezione z Francji

Bogato malowane rękopisy zostały zakupione przez Potockiego w czasie podróży do Francji w 1808 roku. W archiwum wilanowskim zachowała się informacja o nabyciu przez niego m.in. 21 rękopisów. Hrabia wydał na nie 1250 liwrów (moneta francuska zastąpiona później przez franka – red.). W jego zbiorach znalazły się też bogato iluminowane francuskie modlitewniki.

„Rzecz dziwna, że w literaturze naukowej polskiej tak głucho jest o rękopisach wilanowskich, mimo że są między niemi zabytki o kapitalnym, wręcz europejskim znaczeniu" – zapisała Zofia Ameisenowa w 1933 r. w publikacji „Francuskie rękopisy iluminowane z Wilanowa w Bibliotece Narodowej". „Głośniej nieco (...) w fachowej literaturze francuskiej: uczeni...