Europa to wspólnota i solidarność

Janusz Jankowiak Debata nad tym, czy strefa euro jest optymalnym obszarem walutowym, do którego nam się nie spieszy, to strata czasu. Aż kipi tam od pomysłów na domknięcie Unii. Właśnie w tej dyskusji powinniśmy brać udział.

Strefa euro nie jest optymalnym obszarem walutowym – na takim nie pierwszej świeżości komentarzu premiera Mateusza Morawieckiego wyczerpała się – przynajmniej na razie – oficjalna reakcja rządu na propozycję podjęcia na nowo merytorycznej rozmowy o członkostwie Polski w strefie euro. Szkoda.

I już po dekompozycji

Jestem pełen najgorszych obaw, że nie tylko szeroka opinia publiczna w naszym kraju, ale też decydenci mają ledwie mgliste wyobrażenie o tym, jak żywa i momentami fascynująca jest obecnie dyskusja nad przyszłością obszaru wspólnego pieniądza w Europie. Stąd karmienie nas i siebie oklepanymi frazesami z ubiegłowiecznej debaty nad sensem wiązania jedną walutą wielu krajów o różnym stopniu rozwoju i odporności na szoki zewnętrzne. To wszystko już dawno powędrowało do kosza.

Nikt poważny od dawna nie zajmuje się teorią Mundella (optymalnego obszaru walutowego, ang. optimum currency area – OCA), jako instrumentem pomiaru praktycznych szans powodzenia projektu euro. Nie tędy droga. Mundell pozostanie na zawsze wielkim akademickim ekonomistą, laureatem Nagrody Nobla, bez znajomości jego prac trudno mówić o solidnym ekonomicznym wykształceniu. Ale też wymachiwanie dziś teorią OCA z 1961 roku, czy tym bardziej poprzedzającymi ją pracami Abby Lernera z 1944, jako podstawowym orężem w debacie na temat euro, mocno – zbyt mocno jak na mój gust – trąci myszką....