Umowy na czas określony – przykłady i praktyczne wskazówki

ANALIZA | Dziś mija druga rocznica obowiązywania zmian przepisów regulujących zasady zatrudniania na podstawie terminowych angaży. Wprowadzono wówczas maksymalny czas, na jaki można je zawierać i zmodyfikowano okresy ich wypowiedzenia.

Obecne regulacje kodeksu pracy wyróżniają 3 rodzaje umów o pracę – umowę na okres próbny, na czas określony i na czas nieokreślony. W tym katalogu nie ma już umowy zawieranej na czas wykonania określonej pracy ani umowy na zastępstwo.

Największą stabilizację zatrudnienia daje umowa na czas nieokreślony. Jednak to angaż terminowy najczęściej funkcjonuje praktyce, szczególnie w początkowej fazie zatrudnienia.

Ważne dwa limity

Przez lata przepisy nie określały maksymalnego dopuszczalnego okresu, na jaki można zawrzeć umowę terminową. Często prowadziło to do patologicznych sytuacji, gdy zawierano wieloletnie umowy na czas określony z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia. Skutecznie konkurowały one z umowami zawieranymi na czas nieokreślony, zapewniając jednak znacznie słabszy poziom ochrony pracownika.

Od 22 lutego 2016 r. obowiązują przepisy, zgodnie z którymi okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, jak również łączny okres zatrudnienia na podstawie takich umów zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekroczyć 33 miesięcy. Ustawodawca wprowadził również limit liczby umów na czas określony – te...