Luksusowa pensja dla dziewcząt z dobrych domów
Gmach prywatnej szkoły dla panien przy ulicy św. Barbary 4 był w swoim czasie najbardziej luksusowym budynkiem szkolnym w Warszawie.
Obiekt powstał w 1903 r. na zlecenie Stefanii Tołwińskiej, właścicielki i dyrektorki Zakładu Naukowego. Uczennice przeniosły się do świeżo wzniesionej kamienicy, prosto z ulicy Chmielnej, gdzie do tej pory – w dość ciasnych salach – placówka oświatowa działała od 1882 r. Była to najdroższa pensja dla dziewcząt w mieście, czesne wynosiło 120 rubli rocznie. W nowym, pięknym budynku utrzymanym w stylu neobarokowym powstały dobrze wyposażone sale dydaktyczne, przestronna hala gimnastyczna i specjalistyczny gabinet chemiczny. Na ostatnim piętrze utworzono pokoje dla wychowanek spoza Warszawy.
Architektem kamienicy przeznaczonej na szkołę i pensjonat był Mikołaj Tołwiński, bliski krewny pani Stefanii. Była to jego pierwsza realizacja na ziemiach polskich po powrocie z Odessy, gdzie projektował budynki użyteczności publicznej m.in. wydział uniwersytetu czy budynek sądu miejskiego. W nowoczesnym gmachu przy ul. św Barbary artysta wykształcony na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu zastosował współczesne innowacje, m.in. rozsuwane ściany w klasach, stwarzające możliwość dzielenia pomieszczeń na mniejsze lub większe w zależności od potrzeby. Szkoła miała system centralnego ogrzewania oraz dodatkowe ogrzewanie gazowe. Z kolei w Konstancinie-Jeziornie powstała modernistyczna willa Este (1905), którą architekt stworzył dla siebie....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta