Długa droga do transakcji w sieci

źródło: Shutterstock

<<W 2008 r. udział inwestorów zagranicznych w aktywach polskich banków wynosił 72,3 proc. Od tego czasu wiele się zmieniło

źródło: NAC

BANKI | Polska jest jednym ze światowych liderów, jeśli chodzi o płatności zbliżeniowe

Rozwój polskiego sektora bankowego w ciągu 100 lat po odzyskaniu niepodległości można podzielić na dwa okresy: lata 1918–1939 i 1989 do dziś. Lata wojny i rządów komunistycznych to w najlepszym razie stagnacja.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. na terenie państwa polskiego działały banki z trzech zaborów. Największe funkcjonowały w dawnym zaborze rosyjskim – miały trzykrotnie większe kapitały i o połowę większą skalę operacji niż banki z Galicji. Te zaś były trzykrotnie większe pod tym względem od tych działających na terenach byłego zaboru pruskiego.

Bankiem emisyjnym Polski była utworzona w 1916 r. Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa. W 1919 r. powstała – zorganizowana na wzór działającej w Galicji austriackiej Postsparkasse – Pocztowa Kasa Oszczędności, PKO.

Ponieważ PKPP nie spełniała roli centralnego banku państwa, 28 kwietnia 1924 r. rozpoczął działalność Bank Polski SA. Problemem były ściśle określone kapitały, które mógł przeznaczyć na redyskonto weksli banków prywatnych, by te mogły prowadzić akcję kredytową. Premier i minister skarbu Władysław Grabski obawiał się, że system bankowy nie będzie w stanie zaspokoić potrzeb kredytowych kraju. Banki prywatne były za słabe. Zadaniom nie mogły też podołać banki państwowe – PKO, utworzony w 1919 r. Państwowy Bank...