Gdy na niebie zaświeciła pierwsza gwiazda

Dziś Boże Narodzenie w Polsce na ogół obchodzi się podobnie we wszystkich regionach. 
Ale nie zawsze i nie wszędzie tak było, w niektórych okolicach nadal niektóre zwyczaje mogą zaskakiwać.

Z Wigilią wiążą się w całej Polsce ogólnie znane wierzenia i zwyczaje – ponoć jaka Wigilia, taki cały rok. Trzeba być pracowitym i miłym, należy wstać wcześnie rano, a dla zapewnienia zdrowia i urody – umyć się w rzece lub napić wody ze studni. Nie wolno niczego pożyczać – tak jest m.in. w Wielkopolsce. Na Mazowszu uważano wręcz, że w Wigilię lepiej coś ukraść, by zapewnić sobie szczęście. Jednak nie wolno dać się złapać.

Choinki to zwyczaj z Alzacji i przyjęły się w Polsce stosunkowo niedawno, na przełomie XVIII i XIX wieku. Początkowo wieszano na nich jabłka, a dopiero potem doszły orzechy, pierniki, ozdoby. Przedtem domostwa strojono, nawiązując do żłóbka. W rogu izby stawiano snopy niewymłóconego zboża, pod obrus wkładano siano. Rozkładano i rozwieszano ozdoby z zielonych gałęzi drzew iglastych oraz wykonane z opłatka. Miały zapewnić dostatek, spokój, szczęście i błogosławieństwo.

Mężczyzna na szczęście

W okolicach Pińczowa na Ponidziu (woj. świętokrzyskie) podczas adwentu zbierano 12 nadpalonych szczap, które odkładano od św. Łucji (13 grudnia) do Wigilii. Przed...